Mijn beste vriendin kreeg een boek voor haar verjaardag, geschreven door John Green. "Wat een geweldige schrijver!", zei ze. Ik moest zijn boeken dus ook hebben. Zo gezegd, zo gedaan. Ik vroeg er een paar voor mijn verjaardag. Nu, bijna een jaar later, heb ik bijna zijn hele collectie. Hij is mijn favoriete schrijver en schrijft de beste boeken aller tijden. Vandaag schrijf ik een review over één van zijn boeken: Paper Towns.
Als Quentin Jacobsen uit zijn raam kijkt, kijkt hij direct in de kamer van zijn buurmeisje Margo Roth Spiegelman, waarmee hij al bijna 10 jaar geen contact meer heeft gehad. Op een avond klimt Margo door zijn raam, en neemt hem mee op een wraakzuchtig en hilarisch avontuur. Quentin hoopt dat dit zijn band met haar zal versterken, maar niets daarvan komt uit. Integendeel, de volgende dag verschijnt Margo niet op school. En de dag daarna ook niet. En daarna ook niet. Quentin is bereidt haar te zoeken, en zet alles op alles om zich een weg te banen door het verwarrende leven van Margo.
Het boek deed mij heel erg denken aan Looking For Alaska. Je kunt bijna elk personage koppelen uit een personage uit LFA, omdat ze zo sterk op elkaar lijken, maar op een andere manier. Het verhaal is totaal niet hetzelfde, en dat maakt het weer zo leuk. John Green schrijft het weer geweldig, werkt elk personage zo goed uit en je wordt verslonden door de woorden. Het boek is heel makkelijk weg te lezen, ondanks dat het in het Engels is en John weer metaforen gebruikt (waarbij je soms even de tijd nodig hebt om ze te lezen). Het boek is ook opgedeeld in drie delen, waardoor het verhaal iets meer structuur krijgt. De titels worden ook heel langzaam duidelijk gemaakt. Het verhaal loopt geleidelijk in elkaar over, en heeft soms onverwachte wendingen, wat het juist zo leuk maakt. Het boek staat (tot nu toe) op nummer drie van mijn favoriete John Green boeken.
♥ Waardering: 8.5
Liefs,
Nina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten